Aircohoppen en sushitreinen in Singapore

door Kevin van Huët

Voorafgaand aan vakanties naar het buitenland worden vrouwen nogal eens beticht van buitensporig inpakgedrag. Zo zijn vier paar schoenen of een extra koffer voor toiletspullen slechts een greep uit de horrorverhalen die ik voorbij heb horen komen. Maar dat de rollen bij Ellen en mij juist zijn omgedraaid merkte ik toen ik haar ophaalde van de luchthaven van Singapore. Of ze haar bagage niet van de band moest halen. Nee, dit was alles wat ze mee had. Ik slinger een tas van amper tien kilo op mijn rug en we vertrekken naar een metropool.

Die metropool is dus Singapore. En na Myanmar was een moderne wereldstad als deze een welkome vervolgstap. Ik begon met een schone lei, want na iets verkeerds te hebben gegeten in Myanmar besloot mijn hele gestel zichzelf maar eens grondig te reinigen. Met de theorie dat ‘iedere reiziger dat eens moet hebben meegemaakt’ ben ik het pertinent oneens.

Over schoon gesproken: Singapore is ook schoon. En je vindt er geen prullenbakken. Een rare combinatie die in Nederland zeker tot andere uitkomsten zou leiden. Wat absoluut bijdraagt aan de schone straten is het feit dat er in Singapore geen kauwgom wordt verkocht. Pin me er niet op vast, ik weet niet of het waar is. Op reis doe ik niet zo aan waarheidsvinding. Het moet wel leuk blijven, ik ben niet aan het werk.

De alom omarmde mindset

Voor sommige zaken waar ik op reis dan weer wél aan doe, had ik tot voor kort misschien niet durven uitkomen. Zo kan ik in Singapore – en vervolgens Maleisië samen met Ellen – uren door shoppingmalls slenteren. Zonde natuurlijk, want ‘dat kun je thuis ook doen’, zoals het argument vaak luidt als ik met mezelf in discussie ben over de dagindeling. De alom omarmde mindset is immers dat je op reis nu eenmaal geen dingen kunt doen die je ook thuis had kunnen doen. Je moet 24/7 bezig zijn met genieten en dan ga je toch niet rondhangen in een shoppingmall? Onzin natuurlijk. De illusie hooghouden dat ieder moment van de dag alleen maar rozengeur is doe ik bovendien wel op Instagram.

Wat betreft de shoppingmalls in Singapore: ze zijn overdag absoluut noodzakelijk om er minimaal een paar uur te aircohoppen, een fenomeen dat wij in Nederland niet kennen maar waarvan ik jullie vast op de hoogte breng, gezien we er door de naderende klimaatverpesting wellicht ook mee te maken krijgen. Hè, wat negatief. Tsja, eet morgen maar even vegetarisch.

Aircohoppen is het omgekeerde van wat wij vaak doen in Nederland. In plaats van het moeten opzoeken van de warmte, noodzaakt Singapore je om jezelf op het heetst van de dag een deugd te doen met aanwezigheid van een airco. Daarna kun je weer vol goede moed bezienswaardigheden bezoeken, zoals staren naar het futuristische Marina Bay Sands van de omslagfoto, een Hawker Centre waar je lokaal voedsel kunt eten, of een van de vele leuke wijken zoals Chinatown, Little India of de moslimwijk Kampong Glam.

Consumeren kun je leren

Aircohoppen van shoppingmall naar shoppingmall heeft dezelfde werking als koffie: je voelt je direct weer energieker. En bovendien zijn de shoppingmalls in Singapore een bezienswaardigheid op zich. Vaak vind je er meerdere naast elkaar, zijn ze allemaal talloze verdiepingen hoog en – tot mijn verbazing – ook nog eens allemaal drukbezocht. Consumeren kun je leren. Zeker in Zuidoost-Azië.

Je kunt in shoppingmalls ook verdwalen. Dat bleek toen we op zoek waren naar Genki, een sushirestaurant. En niet zomaar een; Singapore degradeert Nederland in sommige aspecten tot derdewereldland. Je eten bestellen bij een ober of met tablets is in Orchard Street, de straat in Singapore met de meeste shoppingmalls, allang achterhaald. Met het scannen van een QR-code bestel je je eten gewoon met je eigen telefoon.

Je bestelling wordt vervolgens naar je tafel gebracht per trein. Wat? Ach, bekijk het filmpje maar. Terwijl we smachtend – en keurig in een rij zoals ze dat alleen in Azië kunnen –  wachten tot we een tafeltje krijgen toegewezen, schieten de Fyra’s voorbij. Singapore is een stad van uitersten. Eentje van sushitreinen en hotels in de vorm van boten. En eentje van ontelbare shoppingmalls, waar je tijdens het reizen best een uurtje mag doen wat je ook thuis had kunnen doen.

Maar er is... Meer...

6 reacties

Ellen 24 april 2019 - 13:33

Hahaha love it
Heel erg leuk geschreven weer! 😘

Caroline 24 april 2019 - 20:37

Whoohaaa! Die trein is geweldig! En aircohoppen hou ik er in. Dat deden wij (vroegâh) ook al in Italië, maar hadden er toen niet zo’n chique naam voor. Een prima uitvinding in een hete omgeving. Groetjes!

Kevin van Huët 25 april 2019 - 06:09

Haaa wat leuk om te horen!

Tessa 25 april 2019 - 14:10

Hoi Kevin! Ik heb vandaag eindelijk eens even kunnen bijlezen, en wat schrijf je ontzettend leuk! Heerlijk dit laatste verhaal over die sushitrein en het aircohoppen. Dat laatste is heel herkenbaar, zoals mijn moeder hierboven al zegt, van vroegere Italiaanse avonturen! Veel plezier weer en liefs x

Kevin van Huët 29 april 2019 - 06:43

Wat leuk om te horen, dank je wel!

Filipijnse methoden om je naar het strand te laten verlangen – Kevin van Huët 15 mei 2019 - 13:33

[…] na mezelf te hebben ondergedompeld in een aantal hectische Aziatische wereldsteden als Singapore en Kuala […]

Reageren is niet mogelijk.

Deze website maakt gebruik van cookies. Door verder te gaan op deze website, ga je akkoord met het gebruik hiervan. Dat is prima Privacybeleid.

Ehm, nope!